Ekipy sprzątające w blokach
Niektóre ekipy sprzątające specjalizują się w sprzątaniu bloków. Mogą one być wynajmowane przez zarządców osiedla lub należeć do jakiejś większej firmy sprzątającej. Wszystkie ekipy sprzątające zajmują się przede wszystkim czyszczeniem klatek schodowych i sezonowymi pracami porządkowymi. Swoje prace wykonywane w jednym z bloków zwykle zaczynają od zamiatania, a następnie ścierają barierki i parapety znajdujące się przy oknach umieszczonych na klatkach schodowych. W czasie ładnej pogody pracownicy ekipy sprzątającej zajmują się myciem okien i starają się dokładnie przewietrzyć klatki schodowe. Nie zapominają również o potrzebie pozamiatania chodnika przed blokiem. Zaglądają także na strych i do piwnic blokowych.
Dywany tylko dla bogatych
Przez wiele lat ręcznie robione dywany były domeną tylko najbogatszych i posiadane takiego dywanu stanowiło swego rodzaju przesłanie o stanie majątkowym właściciela. Od XIX wieku powstawało coraz więcej zakładów produkujących dywany, przez co stawały się one coraz tańsza i szerzej dostępne.
Dzisiaj praktycznie każdy dywan dostępny na rynku jest tkany maszynowo, więc traci nieco na pewnych walorach rękodzieła, które zawsze jest w cenie. Co prawda zostało kilka firm produkujących dywany ręcznie i to właśnie one w dzisiejszych czasach stają się znowu coraz bardziej popularne.
Washlet
Współczesną ubikację w Japonii nazywa się washletem (jap. ??????? Woshuretto?) lub deską klozetową czyszczącą ciepłą wodą (jap. ?????? onsui senj? benza?). Jest to jeden z najbardziej zaawansowanych rodzajów ubikacji na świecie4. Produkt firmy TOTO Washlet Zoe został odnotowany w księdze rekordów Guinnessa jako najbardziej zaawansowana ubikacja na świecie posiadająca 7 funkcji. Ponieważ model został zaprezentowany w 1997, najprawdopodobniej jest mniej zaawansowany od najnowszego modelu TOTO Neorest20.
Pomysł washletu przyszedł z zagranicy. Pierwsza muszla klozetowa ze zintegrowanym bidetem została wyprodukowana w Szwajcarii w 1964 roku. Era ubikacji naszpikowanych elektroniką zaczęła się w Japonii w 1980 roku5 wraz z zaprezentowaniem Washlet G Series przez TOTO. Od tamtej pory nazwa washlet jest używana w odniesieniu do wszystkich rodzajów japońskich elektroniczno-mechanicznych systemów muszli klozetowych. W 2002 roku prawie połowa domostw japońskich posiadała taką ubikację, co przewyższało liczbę domostw posiadających komputer osobisty34. Na pierwszy rzut oka muszla taka wygląda podobnie do spotykanych na Zachodzie. Jednakże posiada ona kilka dodatkowych funkcji takich jak: suszarka, podgrzewanie siedziska, opcje masażu, ustawienia strumienia wody, automatyczne podnoszenie pokrywy, automatyczne spłukiwanie itd.2. Funkcje te obsługiwane są za pomocą panelu sterującego, który może być przymocowany do deski sedesowej lub umiejscowiony na ścianie (wówczas często jest bezprzewodowy)2.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Ubikacje_w_Japonii